Simon Rozendaal beschrijft het leven van een van de meest befaamde figuren uit de vaderlandse geschiedenis. ‘Piet Hein, zijn naam is klein, zijn daden bennen groot. Hij heeft gewonnen de Zilvervloot.’ Het wordt al eeuwenlang gezongen in Nederland, maar wie weet nog waarom? Rozendaal interesseerde zich nooit zo voor vaderlandse geschiedenis. Dat verandert als hij gaat wonen in de Rotterdamse wijk Delfshaven, op een steenworp afstand van het geboortehuis van Piet Hein, en hij gefascineerd raakt door het avontuurlijke leven van zijn voormalige buurjongen.
Piet Hein (1577-1629) klimt op tot admiraal, wordt een van onze zeehelden en levert met de verovering van de Zilvervloot in 1628 een belangrijke bijdrage aan de Nederlandse strijd om vrijheid en onafhankelijkheid. Hij wordt meerdere malen gevangengenomen en laat zich met een voor die tijd opmerkelijke compassie uit over ‘Indianen’ en ‘Wilden’.
Simon Rozendaal schrijft met plezier en verwondering over het dagelijks leven in de Gouden Eeuw, en vraagt zich met Piet Hein als gids af in hoeverre we ons moeten schamen voor de minder mooie kanten van die geschiedenis, zoals slavernij en kolonialisme.
