In 1891 reist jonkheer George Reuchlin op het nieuwste schip van de Holland- Amerika Lijn naar New York. Zijn vader Otto is medeoprichter van de Rotterdamse stoomvaartmaatschappij. George is zestien, maar het ligt al vast dat hij in zijn vaders voetsporen zal treden. Ruim twintig jaar later, in 1912, stapt George aan boord van de Titanic. Hij overleeft de ramp niet. Zijn dood veroorzaakt een schokgolf in zijn gezin en ver daarbuiten.
Tussen George’ eerste en laatste oceaanreis emigreerden naar schatting dertien miljoen Europeanen naar Amerika, onder wie vele joden uit Rusland en Oost-Europa. De Holland-Amerika Lijn speelde samen met andere stoomvaartmaatschappijen uit Europa een cruciale rol in deze uittocht. Zonder hun onderlinge wedloop om het grootste schip had de trek naar de Verenigde Staten nooit zo’n massaal karakter kunnen krijgen.
Het levensverhaal van George Reuchlin is verknoopt met de Europese Exodus. Er zat een oceaan van verschil tussen zijn bestaan als eersteklaspassagier en dat van de landverhuizers in de derde klas. Maar één ding deelden zij: het verlangen naar een eigen thuis.
