‘Dansen in de regen’ van Marianne Grandia gaat over vreugde vinden in God. Wie kent ze niet? Die zware regenbuien en levensstormen die je ontmoedigen, misschien zelfs wel verlammen, waardoor je hoofd, hart en voeten niet langer naar dansen staan. Zeker in zulke weersomstandigheden lijkt de Bijbelse opdracht om je te allen tijde te verblijden onmogelijk. Of toch niet? In ‘Dansen in de regen’ gaat Marianne Grandia op zoek naar het antwoord op deze vraag, en schrijft ze in haar warme en toegankelijke stijl over vreugde en verdriet, maar ook over keuzes maken en onze handen openen voor het geschenk dat God ons geven wil. Daarnaast moedigt ze de lezers aan tot danspassen als ‘Leef bij de dag’, ‘Eet taart’, ‘Leer de Bijbel’ en ‘Zoek de zegen in de regen’.
‘Dansen in de regen betekent niet de regen en de stormen bagatelliseren of negeren. Dansen in de regen betekent dat we ons natte gezicht opheffen naar de God die vreugde is, vreugde geeft en vreugde verlangt, dat we ons door Hem laten vullen en ons in Hem verheugen.’ – Marianne Grandia
